من و واگویه هایم

دلم به این خوش میکنم که هرروز
چشمان تو هم به این آبی لاجوردی می‌افتد
و شبها رد چشمانت را از ستاره‌ها
می‌توان گرفت
به اینکه باد
از کنار قامت بلندت رد شده
و عطرت را با خود برایم خواهد آورد
به اینکه طنین خنده‌هایت
اگر در باد بپیچد
شاید زمزمه اش
به گوشم برسد
ببین چطور دلم را فریب میدهم
صادقانه بگویم
دلم خوش نیست
اصلا خوش نیست
تا در آغوشت نگیرم
تا صدای خنده‌هایت را نشنوم
خوشی ندارم...