من و واگویه هایم

قصه،قصه تازه‌‌‌ای نیست
عمریست بر زبانهاست
و باز خواهد بود
شبیه قصه دیو وپری‌های مادر بزرگ
فقط شکل و شمایلش عوض شده
حالا دیوها و جادوگر‌ها
بجای چوب جادو
سوار بر ماشین‌های آنچنانی میشوند و نه در شب تار که در روز روشن،
نه پنهانی
که با وقاحت تمام
چشم در چشمت میشوند و
دروغ میگویند
میخورند و می‌چاپند
ولی به تو از قناعت میگویند
از ایمان
از فداکاری
از ریاضت
کتاب را که تمام کردم بخاطرم آمد
که چقدر این قصه تکراری بنظر می‌رسد
انگار من هر روز آن را زندگی میکنم
درست مثل گذشتگان
که بارها و بارها آن را زندگی کرده اند
قصه همان قصه نمرود است بی موسی
همان کاخ‌ها و کوخ‌ها
همان ظالمها و مظلوم‌ها
همان قدرت و ضعف
همان که حول محور پول می‌چرخد
حول محور زیاده خواهی انسانها
همان دیکتاتوری محض